славу́ты, -ая, -ае.

1. Пра якога ўсе ведаюць; агульнавядомы, праслаўлены.

С. раман.

Славутая опера.

2. Які набыў славу або годны яе; слаўны.

С. год перамогі ў вайне.

3. Пра чалавека, які стаў знакамітым, карыстаецца вялікай папулярнасцю.

С. вучоны.

|| наз. славу́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

befitting

[bɪˈfɪtɪŋ]

adj.

адпаве́дны; го́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nobliwy

кніжн.. годны; поўны годнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

czcigodny

годны павагі; паважаны, шаноўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ва́рты

(польск. warty, ад ням. wert)

1) годны чаго-н.;

2) які мае пэўную каштоўнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wáffenfähig

a здо́льны насі́ць збро́ю; го́дны да вайско́вай слу́жбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

remarkable

[rɪˈmɑ:rkəbəl]

adj.

го́дны, ва́рты ўва́гі, незвыча́йны, выда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Маляўнічы ’прыгожы, эфектны з пункту погляду мастака’ (ТСБМ). Паланізм. Параўн. польск. malowniczy ’які годны таго, каб быць перанесеным на палатно, прыемны для погляду, прыгожы, цудоўны’, ’жывы, каляровы, вобразны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

chwalebny

пахвальны; годны пахвалы;

czyn chwalebny — пахвальны ўчынак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

applicable

[əˈplɪkəbəl]

adj.

го́дны для ўжы́тку; адпаве́дны, які мае дачыне́ньне, датычны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)