заглотну́ть сов., прост. глыну́ць, глытну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отхлебну́ть сов. сербану́ць, хлёбнуць, хлебяну́ць, глыну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўта́ць гл. глынуць, глытаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

глытну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і глынуць. [Жанчына] глытнула некалькі разоў гарачага чаю. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ілкну́ць ’глынуць’ (Нас.). Пратэза і‑. Гл. лыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каўтану́ць і каўтну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр.

Абл. Глынуць. Славік выпіў, паморшчыўся, быццам воцату каўтнуў. Шамякін. [Сымон] сутаргава каўтануў паветра. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проглоти́ть сов., прям., перен. праглыну́ць, глыну́ць;

◊

проглоти́ть язы́к праглыну́ць язы́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захлебну́ть сов.

1. разг. сербану́ць; (глотнуть) глыну́ць;

2. (запить) прост. запі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́ра, -а, н.

1. Глыбокі жаль, смутак.

Захварэць з г.

2. Тое, што і няшчасце.

У мяне вялікае г.

3. Жыццёвыя няўдачы, мукі, нястача.

Г. не знаць.

Цярпець г.

◊

Глынуць гора (разм.) — перажыць многа цяжкасцей.

Заліць гора (разм.) — напіцца з гора.

З горам папалам (разм.) — з вялікай цяжкасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

łyknąć

зак.

1. глынуць, праглынуць, каўтнуць;

2. разм. выпіць, лыкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)