глумле́нне ср., разг., см. глум 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jeer​1 [dʒɪə] n. звыч. pl. jeers кпі́ны, насме́шка; глум, здзе́каванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аблаташы́ць, ‑ташу, ‑тошыш, ‑тошыць; зак., што.

Разм. Абабраць, абарваць (садавіну, агародніну), дапускаючы свавольства, глум. Аблаташыць сад. Аблаташыць яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Глумі́ць, глумі́цца. Гл. глум.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szyderstwo

н. насмешка; глум; здзек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́глуміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм. Пусціць на глум, знішчыць. Выглумілі паны лес ва ўсёй Случчыне, каб іх зямля не насіла. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акары́ць, акару, акорыш, акорыць; зак., што.

Зняць кару, ачысціць ад кары. Гаспадар не меў сілы ці часу.. акарыць [бярвенне], і яно пайшло на глум пад дажджамі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сма́рка / пусти́ть (пойти́, идти́) на сма́рку пусці́ць (пайсці́, ісці́) у глум, змарнава́ць (змарнава́цца, марнава́цца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзек, глум, паняверка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Аглу́міцца ’адурэць’ (Нас., Касп., Гарэц.), аглумляцца да глум; а‑ прэфіксальны, як аб гэтым можна меркаваць на падставе граматычнага значэння дзеяслова. Семантычнае развіццё таксама даволі празрыстае ’глуміцца’ > ’рабіць дурным’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)