іанітная глеба

т. 7, с. 139

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Сказанне пра Барыса і Глеба»

т. 14, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Духоўнае прычасце святых Барыса і Глеба»

т. 6, с. 266

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гле́б

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Гле́б Гле́бы
Р. Гле́ба Гле́баў
Д. Гле́бу Гле́бам
В. Гле́ба Гле́баў
Т. Гле́бам Гле́бамі
М. Гле́бе Гле́бах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

такы́р

‘глеба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. такы́р
Р. такы́ру
Д. такы́ру
В. такы́р
Т. такы́рам
М. такы́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ралля́, -і́, ж.

Узаранае поле, узараная глеба.

Свежая р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсо́хлы, -ая, -ае.

Які злёгку высах, стаў больш сухім.

Падсохлая глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвердазём, -у, м.

Цвёрдая, не рыхлая глеба.

|| прым. цвердазёмны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарназём, -у, м.

Урадлівая перагнойная глеба цёмнага колеру.

|| прым. чарназёмны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суглі́нак, -нку, м.

Гліністая глеба са значнай колькасцю пяску.

|| прым. суглі́ністы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)