вычаканіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Выціснуць, выбіць што‑н. чаканкай. Вычаканіць герб, медаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Леварт, ст.-бел. левартъ ’пантэра’, ’герб са львом’ (XV ст.) запазычана са ст.-польск. lewart, leward ’герб са львом’ (Карскі, Труды, 312), якое з чэш. levhart < с.‑в.-ням. lewehart < лац. leopardus (у сярэдневякоўе лічылася, што леапард з’яўляецца мяшанцам льва і пантэры* (Махэк₂, 328).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

татэм, ‑а, м.

Пэўны від жывёл, раслін ці які‑н. прадмет нежывой прыроды, што служыць аб’ектам рэлігійнага пакланення. // Герб племені з відарысам такой жывёлы, расліны і пад.

[Англ. totem з мовы паўночнаамерыканскіх індзейцаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

godło

н. эмблема; сімвал;

godło państwowe — дзяржаўны герб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Клейно́ды ’каштоўнасці; знакі ўлады’ (Др.-Падб.). Укр. клейноды ’тс’. Ст.-бел. клейнот ’каштоўнасць; герб’ (з 1495 г.) < польск. klejnot < с.-в.-ням. kleinôt (Булыка, Запазыч., 156; ЕСУМ, 2, 457).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Арля́нка ’гульня, у ходзе якой падкідваецца манета і выйграе той, каму манета выпадае гербам’ (БРС). Рус., укр. орлянка. Паралельна з інш. усходнеславянскімі мовамі ўтворана на базе значэння арол ’герб на манеце’ (першапачаткова з малюнкам арла).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wáppen

n -s, - герб

Kopf óder ~? — аро́л ці [або́] рэ́шка?

sein ~ beschmútzen — запля́міць свой го́нар [сваё імц]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

herb, ~u

м. герб;

mieć lwa w ~ie — мець ільва на гербе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blazon

[ˈbleɪzən]

1.

v.t.

1) апавяшча́ць, абвяшча́ць

2) прыбіра́ць, упрыго́жваць

meadows blazoned with flowers — лугі́, упрыго́жаныя кра́скамі

3) апі́сваць або́ малява́ць гэрб

2.

n.

герб -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дзяржа́ўны

1. госуда́рственный;

дз. лад — госуда́рственный строй;

дз. дзе́яч — госуда́рственный де́ятель;

~ная та́йна — госуда́рственная та́йна;

2. уст. (обладающий верховной властью) держа́вный;

○ дз. гімн — госуда́рственный гимн;

дз. герб — госуда́рственный герб;

~нае пра́ва — госуда́рственное пра́во;

дз. крэды́т — госуда́рственный креди́т;

~ныя экза́мены — госуда́рственные экза́мены;

дз. дэпарта́мент — госуда́рственный департа́мент;

дз. арбітра́ж — госуда́рственный арбитра́ж;

~ная маёмасць — госуда́рственное иму́щество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)