піяге́нны

(ад гр. pyon = гной + -генны);

п-ыя бактэрыі — гнаяродныя бактэрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арганаге́нны

(ад орган + -генны);

а-ыя горныя пароды — тое, што і біяліты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канцэраге́нны

(ад канцэр + -генны)

здольны выклікаць злаякасныя пухліны (напр. к-ае рэчыва).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

біяге́нны

(ад бія- + -генны)

які стымулюе развіццё жывых арганізмаў (напр. б-ыя элементы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лізіге́нны

(ад ліз- + -генны)

які ўтварыўся ў выніку разбурэння або растварэння (лізісу 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вулканаге́нны

(ад вулкан + -генны)

звязаны паходжаннем з дзейнасцю вулканаў (напр. в-ыя горныя пароды).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мутаге́нны

(ад лац. muto = змяняю + -генны)

які мае адносіны да мутагенаў, выклікае мутацыю 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхаге́нны

(ад псіха- + -генны)

які вынікае пад уплывам псіхікі (напр. п-ыя хваробы скуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аэраге́нны

(ад аэра- + -генны)

мед. які паходзіць з паветра, перадаецца праз паветра (напр. а-ая іпфекцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гетэраге́нны

(ад гетэра- + -генны)

які складаецца з неаднолькавых, разнародных частак, напр. г. слой вады (проціл. гамагенны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)