геліягра́фія

(ад гелія- + -графія)

спосаб атрымання фатаграфій Сонца пры дапамозе геліёграфа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліядо́р

(ад гелія- + фр. doré = залацісты)

мінерал, празрыстая жоўтая разнавіднасць берылу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліяхі́мія

(ад гелія- + хімія)

навука, якая вывучае хімічныя працэсы на Сонцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліяста́нцыя

(ад гелія- + станцыя)

электрычная сілавая станцыя, якая працуе ад энергіі сонечных прамянёў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліяфі́лы

(ад гелія- + -філ)

святлалюбныя віды жывых арганізмаў, напр. расліны з групы геліяфітаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліяфі́ты

(ад гелія- + -фіты)

расліны, якія патрабуюць для свайго развіцця вялікую колькасць святла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліяфі́зіка

(ад гелія- + фізіка)

раздзел астрафізікі, які вывучае з’явы, што адбываюцца на паверхні Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліябіяло́гія

(ад гелія- + біялогія)

раздзел біяфізікі, які вывучае ўплыў змен актыўнасці Сонца на зямныя арганізмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліятэ́хніка

(ад гелія- + тэхніка)

галіна тэхнікі, якая займаецца ператварэннем сонечнай энергіі ў іншыя віды энергіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліягеафі́зіка

(ад гелія- + геафізіка)

навука, якая вывучае ўплыў працэсаў, што адбываюцца на Сонцы, на геафізічныя з’явы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)