ГЕАЭКВІВАЛЕ́НТНАСЦЬ

(ад геа... + эквівалентнасць),

суадносіны культ. ландшафту, які стварае чалавек, з прыродным ландшафтам, што існаваў на гэтым месцы, паводле складу і масы рэчываў, інтэнсіўнасці працэсаў абмену і інш. экалагічных, ландшафтных і энергет. паказчыках.

т. 5, с. 128

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

геахо́ра

(ад геа- + гр. chora = прастор)

геаграфічны ландшафт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гео́лаг

(ад геа- + -лаг)

спецыяліст у галіне геалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геатэкто́ніка

(ад геа- + тэктоніка)

тое, што і тэктоніка 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геатрапі́зм

(ад геа- + трапізм)

здольнасць раслін рэагаваць на зямное прыцяжэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геатэкту́ра

(ад геа- + лац. tectura = пакрыццё)

тое, што і мегарэльеф.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геатэ́рміка

(ад геа- + гр. therme = цяпло)

тое, што і геатэрмія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геамагнеты́зм

(ад геа- + магнетызм)

магнітнае поле Зямлі і калязямной касмічнай прасторы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геабіёнты

(ад геа- + біёнты)

пастаянныя насельнікі глебы (дажджавыя чэрві, першаснабяскрылыя насякомыя і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геагно́зія

(ад геа- + -гнозія)

назва геалогіі ў канцы 18 — першай пал. 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)