зага́сіць, ‑га́шу, ‑га́сіш, ‑га́сіць; зак.

Разм. Пачаць біць, га́сіць. Загасіць кулаком дзверы.

загасі́ць, ‑гашу́, ‑га́сіш, ‑га́сіць.

Зак. да гасі́ць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаси́ть несов.

1. (прекращать горение) тушы́ць, гасі́ць;

2. в разн. знач. гасі́ць;

гаси́ть ма́рки гасі́ць ма́ркі;

гаси́ть колеба́ния гасі́ць хіста́нні;

гаси́ть и́звесть гасі́ць ва́пну;

гаси́ть раздраже́ние гасі́ць раздражне́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гасі́цца, га́сіцца; незак.

Зал. да гасі́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туши́ть​I несов. тушы́ць, гасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утуша́ть несов., прост. гасі́ць, тушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

snuff​2 [snʌf] v. гасі́ць, тушы́ць све́чку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перагасі́ць, ‑гашу, ‑гасіш, ‑гасіць; зак., што.

Разм. Загасіць, патушыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што (афіц.).

Тое, што і гасіць (у 4 знач.).

П. аблігацыю.

П. запазычанасць.

|| наз. пагашэ́нне, -я, н.

Аплата ў лік пагашэння доўгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

douse [daʊs] v.

1. заліва́ць

2. тушы́ць, гасі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)