playful [ˈpleɪfəl] adj. гарэ́злівы, дура́слівы, жартаўлі́вы;

a playful little dog мале́нькі гарэ́злівы саба́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

frisky [ˈfrɪski] adj. жва́вы; гарэ́злівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прока́зливый разг. сваво́льны, праку́длівы, гарэ́злівы, гарэ́зны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкадлі́вы¹, -ая, -ае.

1. Які прыносіць шкоду, шкодны.

Шкадлівае паветра.

2. Які часта робіць шкоду; гарэзлівы, памаўзлівы.

Ш. кот.

|| наз. шкадлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуро́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Свавольны, гарэзлівы. Дуронае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swawolny

свавольны, гарэзлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сваво́льны, -ая, -ае.

1. Гарэзлівы, гуллівы.

Свавольнае дзіця.

С. ветрык (перан.).

2. Схільны да свавольства; упарты, неслух.

Нічога не слухае гэты с. сын, усё па-свойму робіць.

|| наз. сваво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rángenhaft

a гарэ́злівы, сваво́льніцкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schníppisch

a насме́шлівы, гарэ́злівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шаловли́вый

1. (любящий шалить) дураслі́вы, сваво́льны, гарэ́злівы;

2. (игривый) жартаўлі́вы, гуллі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)