berguf, bergufwärts

adv пад гару́, на гару́

~, bergb — то на гару́, то з гары́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bergn

adv на гару́, пад гару́; уве́рх па цячэ́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гарь ж., в разн. знач. гар, род. га́ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

качага́рыць, гару, ‑гарыш, ‑гарыць; незак.

Разм. Працаваць качагарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hinn

adv уго́ру, уве́рх, дагары́

den Berg ~ — на гару́, пад гару́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узве́зці сов. взвезти́;

у. на гару́ — взвезти́ на́ гору

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wspinaczka

ж. узыходжанне (на гару); альпінізм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

га́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гару (у 4 знач.). // Пасыпаны гарам. Гаравая дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brghoch

a вышынёй з гару́; высо́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клады́, ‑оў; адз. няма.

Абл. Могілкі. Яны лагчынку праязджаюць — Гару сярэднюю мінаюць, Клады з паніклымі крыжамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)