scorching [ˈskɔ:tʃɪŋ] adj. пяку́чы; гара́чы, спяко́тны;
It’s scorching hot today. Сёння нязносная гарачыня.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
знойность гарачыня́, -ні́ ж., спяко́та, -ты ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
-тэрмы
(гр. therme = цяпло, гарачыня)
другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццямі «цяпло», «гарачыня».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
-тэрмія, -тэрмны
(ад гр. therme = цяпло, гарачыня)
другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццямі «цяпло», «гарачыня».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
жари́ща разг. гарачыня́, -ні́ ж.; спёка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жэг ’імгненна, хутка’ (Сцяшк. МГ), гл. жыг. Рус. дыял. арл. жёг ’мучэнне’, алан., урал. ’прайдзісвет’, калуж., кур. ’круцель’, чэш. žeh ’гарачыня, спёка, цеплыня’, ’крэмацыя’, ’гарачыня’, славен. žéga ’гарачыня; наганяй’, серб.-харв. же̏г ’трут’, балг. дыял. жег, жега ’гарачыня’, ’жыгала’, макед. жег ’кляймо’, жега ’гарачыня’. Ст.-слав. жега, жегъ ’гарачыня’. Параўн. жыг, жыга і іх іншаслав. адпаведнікі. Прыслоўе з бязафікснага наз., утворанага, як і жыг, ад дзеяслова жэгаць, жыгаць (< жегата) шляхам усячэння афіксальнай часткі. Значэнне жэгаць ’бліскаць’ дало сему хуткасці, якая стала асноўнай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hotness
[ˈhɑ:tnəs]
n.
гарачыня́, сьпяко́та f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Sónnenglut, Sónnenhitze
f - спяко́та, спёка, гарачыня́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
spiekota
ж. спякота, спёка, гарачыня
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зме́ншыцца сов. уме́ньшиться, уба́виться; убы́ть; уме́риться;
сям’я́ ~шылася — семья́ уме́ньшилась;
гарачыня́ ~шылася — жара́ уме́ньшилась
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)