town planning [ˌtaʊnˈplænɪŋ] n. планіро́ўка гарадо́ў; горадабудаўні́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

озелене́ние азеляне́нне, -ння ср.;

озелене́ние городо́в азеляне́нне гарадо́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трушчо́ба ж. трущо́ба;

~бы гарадо́ў — трущо́бы городо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесапа́рк, -у, мн. -і, -аў, м.

Лясны масіў, які знаходзіцца ў зялёнай зоне гарадоў і выкарыстоўваецца як парк.

|| прым. лесапа́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водазабеспячэ́нне, ‑я, н.

Забеспячэнне вадой. Водазабеспячэнне гарадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмагра́фія, -і, ж.

1. Навука, якая вывучае насельніцтва і заканамернасці яго развіцця ў грамадска-гістарычнай абумоўленасці.

2. Паказчыкі колькаснага складу, размяшчэння і змянення насельніцтва дадзенай краіны.

Д. гарадоў.

|| прым. дэмаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урбані́зм, ‑у, м.

1. У мастацтве і літаратуры — напрамак, якому ўласцівы наказ, усхваленне жыцця вялікіх гарадоў.

2. У архітэктуры — напрамак, для якога характэрна стварэнне буйных гарадоў з вялікімі будынкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conurbation [ˌkɒnɜ:ˈbeɪʃn] n. fml не́калькі гарадо́ў, які́я разраслі́ся і злілі́ся ў адзі́н вялі́кі го́рад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

насе́ленасць, ‑і, ж.

1. Шчыльнасць насельніцтва. Населенасць гарадоў.

2. Наяўнасць насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Städtebau

m -(e)s будаўні́цтва гарадо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)