со́рам, -у, м.

1. Пачуццё моцнай збянтэжанасці ад усведамлення непрыстойнасці, ганебнасці свайго ўчынку.

С. за свае словы.

2. у знач. вык. Ганьба (разм.).

С. так несумленна рабіць!

◊

Згарэць ад сораму — моцна засаромецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

несмыва́емый нязмы́ўны;

◊

несмыва́емый позо́р нязмы́ўная га́ньба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dishonour​1 [dɪsˈɒnə] n. fml га́ньба, нясла́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

denigration [ˌdenɪˈgreɪʃn] n. fml чарне́нне, га́ньба, знеслаўле́нне; паклёп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zakała

ж. ганьба;

zakała rodziny — ганьба сям’і; вырадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нязмы́ўны прям., перен. несмыва́емый;

~ныя фа́рбы — несмыва́емые кра́ски;

~ная га́ньба — несмыва́емый позо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязмы́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які цяжка або немагчыма змыць. Нязмыўны вугальны пыл.

2. перан. Такі, які нельга апраўдаць, загладзіць. Пязмыўная ганьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессла́вие ср. нясла́ва, -вы ж.; (позор) га́ньба, -бы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяссла́ўе, ‑я, н.

Няслава, ганьба. Імгла зялёная імгліць Па-над дарожным палатном. Чые тут войскі не ішлі, Каб стаць затым бясслаўя тлом. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нясла́ва, ‑ы, ж.

Благая слава, ганьба. Прыйшла дачка. Пакінуў муж — Свавольніца яна. Няслава бацьку. А каму ж? А ў чым яго віна? Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)