Ганчар А. С. 8/213

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ганчар Ю. С. 9/375

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гонча́р ганча́р, -ра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

горше́чник ганча́р, -ра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

potter​1 [ˈpɒtə] n. ганча́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гаршчэ́чнік

‘гандляр; ганчар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гаршчэ́чнік гаршчэ́чнікі
Р. гаршчэ́чніка гаршчэ́чнікаў
Д. гаршчэ́чніку гаршчэ́чнікам
В. гаршчэ́чніка гаршчэ́чнікаў
Т. гаршчэ́чнікам гаршчэ́чнікамі
М. гаршчэ́чніку гаршчэ́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гаршкале́п, ‑а, м.

Разм. жарт. Ганчар. Я з той пары перакананы, Што гаршкалепы — не багі. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганча́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ганча́ру ганча́рым
2-я ас. ганча́рыш ганча́рыце
3-я ас. ганча́рыць ганча́раць
Прошлы час
м. ганча́рыў ганча́рылі
ж. ганча́рыла
н. ганча́рыла
Загадны лад
2-я ас. ганча́р ганча́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ганча́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

potter

[ˈpɑ:tər]

n.

ганча́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Töpfer

m -s, - ганча́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)