горше́чник ганча́р, -ра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

potter​1 [ˈpɒtə] n. ганча́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гаршчэ́чнік

‘гандляр; ганчар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гаршчэ́чнік гаршчэ́чнікі
Р. гаршчэ́чніка гаршчэ́чнікаў
Д. гаршчэ́чніку гаршчэ́чнікам
В. гаршчэ́чніка гаршчэ́чнікаў
Т. гаршчэ́чнікам гаршчэ́чнікамі
М. гаршчэ́чніку гаршчэ́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гаршкале́п, ‑а, м.

Разм. жарт. Ганчар. Я з той пары перакананы, Што гаршкалепы — не багі. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

potter

[ˈpɑ:tər]

n.

ганча́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Töpfer

m -s, - ганча́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

garncarz

м. ганчар, гаршкалеп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ceramik

м. ганчар; мастак-кераміст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tópfhändler

m -s, - гандля́р гаршка́мі, ганча́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ceramist

[səˈræmɪst]

n.

1) ганча́р -а́ m.

2) зна́ўца кера́мікі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)