гаршчэ́чнік
‘гандляр; ганчар’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гаршчэ́чнік | гаршчэ́чнікі | |
| гаршчэ́чніка | гаршчэ́чнікаў | |
| гаршчэ́чніку | гаршчэ́чнікам | |
| гаршчэ́чніка | гаршчэ́чнікаў | |
| гаршчэ́чнікам | гаршчэ́чнікамі | |
| гаршчэ́чніку | гаршчэ́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)