га́ечны гл. гайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устано́вочный в разн. знач. устано́вачны;

устано́вочная га́йка устано́вачная га́йка;

устано́вочные те́зисы устано́вачныя тэ́зісы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бара́нчык

‘гайка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бара́нчык бара́нчыкі
Р. бара́нчыка бара́нчыкаў
Д. бара́нчыку бара́нчыкам
В. бара́нчык бара́нчыкі
Т. бара́нчыкам бара́нчыкамі
М. бара́нчыку бара́нчыках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

падкруці́цца сов. (завернуться немного) подкрути́ться; подверну́ться; подвинти́ться;

га́йка крыху́ ~ці́лася — га́йка немно́го подверну́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устано́вачны в разн. знач. устано́вочный;

~ная га́йка — устано́вочная га́йка;

~ныя тэ́зісы — устано́вочные те́зисы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ечка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да гайка; невялікая гайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшрубава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бу́ецца; зак.

Адкруціцца, верцячыся па вінтавой нарэзцы.

Адшрубавалася гайка.

|| незак. адшрубо́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

контрга́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -га́ек, ж. (спец.).

Другая гайка, якая прыкручваецца за асноўнай для засцярогі яе ад самаадкручвання пры ўдарах, штуршках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завінці́цца, ‑вінціцца; зак.

Зашрубавацца, закруціцца. Гайка добра завінцілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаёк (род. гайка́) м., уменьш.-ласк. ро́щица ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)