Verbum

анлайнавы слоўнік

тро́йні, -яў.

Вілы з трыма зубамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сахо́р, -хара́, мн. -хары́, -харо́ў, м.

Жалезныя вілы для накідвання гною.

|| прым. сахо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тро́йні

‘вілы з трыма зубамі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Порт-Ві́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трайча́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з трох аднародных частак, прадметаў.

Трайчастыя вілы.

2. У выразе: трайчасты нерв (спец.) — пятая пара чэрапна-мазгавых нерваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pitchfork [ˈpɪtʃfɔ:k] n. ві́лы (для сена, саломы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тро́йні, ‑яў; адз. няма.

Вілы з трыма зубамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нави́льник обл.

1. (большие вилы) ві́лы, -лаў ед. нет;

2. (охапка сена, соломы и т. п. на вилах) ві́лы, -лаў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́лкі, -лак.

1. Доўгая драўляная ручка з двума металічнымі паўкруглымі рагамі на канцы, пры дапамозе якой ставяць у печ і вымаюць з печы гаршкі, чыгункі.

2. Тое, што і вілы.

|| прым. ві́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fork¹ [fɔ:k] n.

1. відэ́лец

2. ві́лы

3. разві́лка; разві́лак; ро́стань; разгалінава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)