ві́ка-аўся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́ка-аўся́ны ві́ка-аўся́ная ві́ка-аўся́нае ві́ка-аўся́ныя
Р. ві́ка-аўся́нага ві́ка-аўся́най
ві́ка-аўся́нае		 ві́ка-аўся́нага ві́ка-аўся́ных
Д. ві́ка-аўся́наму ві́ка-аўся́най ві́ка-аўся́наму ві́ка-аўся́ным
В. ві́ка-аўся́ны (неадуш.) ві́ка-аўся́ную ві́ка-аўся́нае ві́ка-аўся́ныя (неадуш.)
Т. ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́най
ві́ка-аўся́наю		 ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́нымі
М. ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́най ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́ных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Віка Э. 11/245

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ві́ка-аўся́ны ви́ко-овся́ный, ви́ко-овсяно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Віка Дж. 3/76; 7/275; 8/536

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

авиадви́гатель авіярухаві́к, -віка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́ка бот. ві́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vetch

[vetʃ]

n.

ві́ка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ві́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вікі; у якім ёсць віка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГАРО́ШАК ПАСЯЎНЫ́,

гл. ў арт. Віка.

т. 5, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гарошак пасяўны, гл. Віка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)