со́ла-вэ́ксаль м фін Sólawechsel m -s, -, Éigenwechsel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вэксаледа́вец, ‑даўца, м.

Асоба, якая дае вэксаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́тта, ‑ы, ДМ ‑тце, ж.

Спец. Пераводны вэксаль.

[Іт. tratta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэмітэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, на імя якой выпісаны пераводны вэксаль.

[Ад лац. remittens — які адсылае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзента́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Той, хто прад’яўляе грашовы дакумент (вэксаль і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ксель вэ́ксаль, -ля м.;

уплати́ть по ве́кселю заплаці́ць па вэ́ксалі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэві́за, ‑ы, ж.

Вэксаль, чэк, акрэдытыў і пад., выпісаныя ў замежнай валюце для міжнародных разлікаў.

[Фр. devise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У фінансавай справе — асоба, якая выдае другой асобе пераводны вэксаль; вэксаледаўца.

[Ням. Trassant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bill of exchange

вэ́ксаль -ю m.; пераво́дны вэ́ксаль, тра́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

żyrować

незак. фін. пераводзіць (вэксаль);

żyrować weksel — пераводзіць вэксаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)