Verbum

анлайнавы слоўнік

выццё ср. вытьё; см. выць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

yowl [jaʊl] v. выць, скавыта́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абвы́ць

‘скіраваць дзеянне дзеяслова выць вакол чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скуго́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. Пра сабаку: жаласна выць, падвываць.

Цэлую ноч скуголіў сабака.

2. перан. Скардзіцца, надакучліва прасіць што-н. (разм.).

|| наз. скуго́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папавы́ць, ‑выю, ‑выеш, ‑вые; зак.

Разм. Выць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выть сов., в разн. знач. выць;

соба́ка во́ет саба́ка вы́е;

ве́тер во́ет ве́цер вы́е;

выть от бо́ли выць ад бо́лю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyć

незак. выць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

правы́ць, ‑выю, ‑выеш, ‑вые; зак.

1. Абазвацца выццём.

2. Выць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ululate [ˈju:ljəleɪt] v. lit. выць; пла́каць наўзры́д, рыда́ць; галасі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)