heráushaben

* vt

1) выхо́пліваць

2) разга́дваць; разуме́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wychwytywać

незак.

1. выхопліваць;

2. перан. схопліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

snatch​2 [snætʃ] v. хапа́ць; вырыва́ць, выхо́пліваць;

He snatched the book from my hand. Ён выхапіў кнігу ў мяне з рук.

♦

snatch at a straw хапа́цца за сало́мінку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вузмук ’шост, да якога прымацаваны сеткавы мяшок у рыбалоўнай прыладзе («паплаў»)’ (рэч., калінк., Браім). Аддзеяслоўнае ўтварэнне са значэннем прылады дзеяння; зыходнымі прыставачнымі дзеясловамі могуць быць *уз‑мы́каць або *вы‑смыка́ць ’вырываць, выхопліваць’; гл. мы́каць, смы́каць, семантыка якіх паказвае прызначэнне дэталі (параўн. «вузмукі маглі свабодна рухацца па вертыкалі ўздоўж жорасцей», г. зн. пры дапамозе іх лёгка можна выхапіць сетку з вады), фанетыка характэрна для гаворак поўдня Беларусі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выма́хивать несов., прост.

1. (махая, выгонять) выганя́ць;

выма́хивать мух выганя́ць мух;

2. (выхватывать с размаху) выхо́пліваць;

3. (стремительно выбегать, выезжать откуда, куда-л.) выбяга́ць, выско́кваць;

4. (вырастать, становиться высоким) выма́хваць, выганя́ць, выраста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ірва́ць і (пасля галосных) рваць, (і)рву́, (і)рве́ш, (і)рве́; (і)рвём, (і)рвяце́, (і)рву́ць; (і)рві́; незак., што.

1. Вырываць рэзкім рухам, з сілай выхопліваць.

І. з рук грошы.

2. Аддзяляць, адрываць ад сцябла, галінак (кветкі, плады і пад.).

І. яблыкі.

3. Раздзяляць на часткі, разрываць.

І. ніткі.

І. паперу.

4. Разбураць, узрываць што-н.

І. чыгунку.

5. перан. Спыняць, разрываць.

І. адносіны.

6. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Нарываць (разм.).

Палец ірве.

7. Выдаляць хірургічным шляхам (пра зубы).

І. зубы.

◊

Ірваць бакі (жываты) (разм.) — моцна смяяцца, заходзіцца ад смеху.

Ірваць жылы (кішкі, пуп) (разм.) — цяжка працаваць, надрывацца на якой-н. рабоце.

Ірваць з рук (разм.) — купляць нарасхват.

Ірваць на сабе валасы (разм.) — быць у адчаі, моцна перажываць.

|| аднакр. ірвану́ць і (пасля галосных) рвану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исторга́ть несов., уст.

1. (выбрасывать) выкіда́ць, выкі́дваць; (извергать — ещё) вывярга́ць;

2. (вырывать) вырыва́ць; (выхватывать — ещё) выхо́пліваць, выхва́тваць; (выдёргивать) вырыва́ць; (освобождать — ещё) вызваля́ць;

3. перен. (вызывать, заставлять появиться) выкліка́ць;

исторга́ть слёзы (у кого-л.) выкліка́ць слёзы (у каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

entréißen

*

1.

vt высок. (D) вырыва́ць, выхо́пліваць (у каго-н.)

j-n dem Tod(e) ~ — вы́рваць каго́-н. у сме́рці

2.

(sich) вы́рвацца

sich den Ármen ~ — вы́рвацца з абды́мкаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sprzątać

незак.

1. прыбіраць;

sprzątać ze stołu — прыбіраць са стала;

2. збіраць; пратаць;

sprzątać zboże z pola — збіраць збожжа;

3. разм. забіраць; выхопліваць;

4. разм. прыбіраць, забіваць;

5. разм. упісваць; умінаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

draw

[drɔ]

drew, drawn, drawing

1.

v.t.

1) цягну́ць, заця́гваць, выця́гваць

to draw the curtain — зацягну́ць фіра́нку

2) выма́ць, выхо́пліваць, выця́гваць

Draw your hand out of the pocket — Вы́мі руку́ з кішэ́ні

3) прыця́гваць; выкліка́ць

to draw crowds — прыця́гваць нато́ўпы

to draw laughter — вы́клікаць сьмех

4) малява́ць

5) уздыха́ць

to draw a sigh — глыбо́ка ўздыхну́ць

6) ско́нчыць гульню́ ўнічыю́

7) выця́гваць, расьця́гваць

The metal piece was drawn into a wire — Мэта́л быў вы́цягнуты ў дрот

2.

v.i.

1) падыхо́дзіць, падсо́ўвацца

2) наця́гваць

3.

n.

1) паця́гваньне, пацягне́ньне n.

2) нічы́йны вы́нік гульні́, ро́зыгрыш -у m., рэ́міс -у m.

3)

а) жараб’ёўка f.

б) жэ́рабе n.

•

- draw apart

- draw away

- draw blood

- draw down

- draw lots

- draw off

- draw on

- draw out

- draw the line between

- draw together

- draw up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)