snatch2 [snætʃ] v. хапа́ць; вырыва́ць, выхо́пліваць;
He snatched the book from my hand. Ён выхапіў кнігу ў мяне з рук.
♦
snatch at a straw хапа́цца за сало́мінку
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)