elegant [ˈelɪgənt] adj. вы́танчаны, элега́нтны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

утончённый

1. прич. пато́нчаны;

2. прич., перен. вы́танчаны;

3. прил. вы́танчаны; то́нкі, даліка́тны;

утончённый вкус вы́танчаныо́нкі) густ;

утончённый за́пах духо́в то́нкі (даліка́тны) пах духо́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́нчаны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і вытанчаны (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінава́ны, -ая, -ае.

1. Ачышчаны ад дамешак (спец.).

Р. алей.

Р. цукар.

2. перан. Вытанчаны, удасканалены (кніжн.).

Р. густ.

|| наз. рафінава́насць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

superfine [ˌs(j)u:pəˈfaɪn] adj. вышэ́йшага гату́нку; ве́льмі вы́танчаны, элега́нтны;

superfine silk шоўк высо́кага гату́нку;

superfine wit вы́танчаны ро́зум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́танчана нареч. утончённо, то́нко, изы́сканно, изощрённо; изя́щно; см. вы́танчаны2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́танчанасць ж. утончённость, то́нкость, изы́сканность, изощрённость; изя́щность; см. вы́танчаны2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dainty [ˈdeɪnti] adj.

1. вы́танчаны; то́нкі, даліка́тны

2. грацыёзны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эстэты́зм, -у, м.

1. Кірунак у еўрапейскім мастацтве, літаратуры 19 ст., які падкрэсліваў перавагу эстэтычных каштоўнасцей над этычнымі і сацыяльнымі праблемамі, выражаў тэндэнцыі еўрапейскага дэкадансу.

2. Схільнасць да прыгожага, да эстэтычных форм.

Вытанчаны э.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́дасканалены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выдасканаліць.

2. у знач. прым. Вельмі развіты, вытанчаны, успрыімлівы. Выдасканалены слых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)