parweniusz

м. выскачка, парвеню

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

squirt​1 [skwɜ:t] n.

1. сла́бы, то́нкі струме́ньчык

2. шпрыц; спрынцо́ўка

3. infml наха́бнік, вы́скачка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

upstart

[ˈʌpstɑ:rt]

n.

вы́скачка m. & f.; парвэню́ m., indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Áufkömmling

m -s, -e вы́скачка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

parvenue

[ˈpɑ:rvənu:]

n.

вы́скачка -і m. & f., парвэню́, m., indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dorobkiewicz

м. разм. пагард. выскачка; нуварыш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вы́тычка 2 ’выскачка’ (Нас., Гарэц.). Утварэнне ад залежнага дзеепрыметніка дзеяслова вытыкаць ’высоўваць’ (гл. тыкаць) з суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Empórkömmling

m -s, -e вы́скачка, кар’е́рыст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vulgarian

[vʌlˈgeriən]

n.

1) вульга́рны, нявы́хаваны чалаве́к

2) бага́ты вы́скачка, парвэню́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

парвеню́

(фр. parvenu)

уст. асоба, якая хутка дасягнула высокага службовага становішча або прабілася ў вышэйшыя слаі грамадства; выскачка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)