detrain

[,di:ˈtreɪn]

v.

1) вы́йсьці, вы́садзіцца зьцягніка́

2) разгружа́ць ваго́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́грузіцца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

Высадзіцца адкуль‑н. з грузам. Яшчэ ўночы часць выгрузілася з цягніка і стала на колы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wylądować

зак.

1. высадзіцца;

2. прызямліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выса́джвацца несов.

1. выса́живаться; см. вы́садзіцца;

2. страд. выса́живаться; вышиба́ться; обса́живаться; высо́вываться; см. выса́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павысяда́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Прабіцца на паверхню ў многіх месцах, усюды (пра валасы). На.. [шыі] павысядала кароткае шчацінне. Чорны.

2. Разм. Высадзіцца адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх. Павысядалі пасажыры з аўтобуса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wysiąść

зак.

1. высадзіцца, сысці, выйсці;

2. разм. перастаць дзейнічаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zsiąść

зак. сысці, злезці; высадзіцца;

zsiąść z roweru — злезці з веласіпеда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бе́раг м.

1. Úfer n -s, -; Küste f -, -n, Strand m -es, Strände (марск.);

2. (суша) Land n -(e)s;

вы́садзіцца на бе́раг an Land géhen*;

выхо́дзіць з бераго́ў (пра раку і г. д.) áusufern vi (s);

3. (край тканіны) Kánte f -, -n;

4. (верхні край пасудзіны) Rand m -(e)s, Ränder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бе́раг, ‑а, М ‑разе; мн. берагі, ‑оў; м.

1. Край, палоса зямлі каля вадаёма. Круты бераг. □ Рэшткі туману цяпер ужо рассеяліся, і добра быў відзён супрацьлеглы бераг: нізкі, пойменны, ён увесь хаваўся ў вадзе і купаў у струменях распукнуты лазняк. Ракітны. Вада ў Нёмане, нават і каля берага, на мелізне, не ідзе, здаецца, а бяжыць, і каламута сыходзіць хутка. Брыль. // Край якой‑н. паверхні, масіву лесу і пад. Міхал Тварыцкі ішоў берагам лесу, куды вяла дарога. Чорны. [Луг] упіраўся адным берагам у раку. Чарнышэвіч.

2. Суша (у процілегласць вадзе). Высадзіцца на бераг.

3. Край тканіны або вырабаў з яе. Хустка з чырвонымі берагамі. □ Другі мяшок з жытам завязвае ў свірне стары Верамейчык. Рукі, якімі ён збірае ў роўныя складкі бераг мяшка, трасуцца. Крапіва.

4. Верхні край якой‑н. пасудзіны. Наліць шклянку роўна з берагамі.

5. перан. Жаданая мэта, да якой імкнуцца. Хачу няспынна йсці Да светлае Камуны, Да новых блізкіх нам Прыгожых берагоў. Хведаровіч.

•••

Апынуцца (быць) на розных берагах гл. апынуцца.

Быць на сваім беразе гл. быць.

Выйсці з берагоў гл. выйсці.

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі гл. рака.

Прыстаць (прыбіцца) да берага гл. прыстаць.

Увайсці ў свае берагі гл. увайсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Land

n -(e)s, Länder

1) краі́на, край

das gelóbte ~ — запаве́тная зямля́

áußer ~(es) géhen* — пакі́нуць радзі́му

wohér des ~es? — з які́х краёў?, ≅ адку́ль даро́гу ма́еш [ма́еце]?

bei uns zu ~e — у на́шай краі́не

◊ aus állen Hérren Ländern — ≅ з усі́х канцо́ў све́ту, адусю́ль

2) без pl зямля́, гле́ба

3) -(e)s, Länder зямля́, праві́нцыя

4) без pl су́ша

über ~ und Méer — вако́л све́ту

an(s) ~ géhen* [stéigen*, kómmen*] — вы́садзіцца [сысці́] на бе́раг

zu Wásser und zu ~e — на вадзе́ i (на) су́шы, па вадзе́ i (па) су́шы

5) без pl се́льская мясцо́васць, вёска

auf dem ~e — у вёсцы, на да́чы, за го́радам

aufs ~ géhen* — пае́хаць у вёску

aufs ~ zíehen* — перае́хаць у вёску

die Éinfalt vom ~e — вяско́вая прастата́; пагардл. дзераве́ншчына

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)