Land
n -(e)s, Länder
1) краі́на, край
das gelóbte ~ — запаве́тная зямля́
áußer ~(es) géhen* — пакі́нуць радзі́му
wohér des ~es? — з які́х краёў?, ≅ адку́ль даро́гу ма́еш [ма́еце]?
bei uns zu ~e — у на́шай краі́не
◊ aus állen Hérren Ländern — ≅ з усі́х канцо́ў све́ту, адусю́ль
2) без pl зямля́, гле́ба
3) -(e)s, Länder зямля́, праві́нцыя
4) без pl су́ша
über ~ und Méer — вако́л све́ту
an(s) ~ géhen* [stéigen*, kómmen*] — вы́садзіцца [сысці́] на бе́раг
zu Wásser und zu ~e — на вадзе́ i (на) су́шы, па вадзе́ i (па) су́шы
5) без pl се́льская мясцо́васць, вёска
auf dem ~e — у вёсцы, на да́чы, за го́радам
aufs ~ géhen* — пае́хаць у вёску
aufs ~ zíehen* — перае́хаць у вёску
die Éinfalt vom ~e — вяско́вая прастата́; пагардл. дзераве́ншчына
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)