разреша́ть несов.

1. (давать разрешение) дазваля́ць;

2. (находить правильный ответ) выраша́ць;

3. (рассеивать, преодолевать) выраша́ць, перамага́ць; см. разреши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вырашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вырашаць — вырашыць (у 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

determine [dɪˈtɜ:mɪn] v. fml

1. вызнача́ць

2. выраша́ць;

determine smb.’s fate выраша́ць чый-н. лёс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папулі́зм, -у, м. (кніжн.).

Грамадскі рух (з канца 19 ст.), які апелюе непасрэдна да шырокіх мас і сцвярджае, што яны самі, маючы моцнага лідара, здольны вырашаць свае сацыяльныя праблемы.

|| прым. папулі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

solve [sɒlv] v. раша́ць, выраша́ць;

solve a riddle разга́дваць зага́дку;

solve problems выраша́ць прабле́мы;

solve a mystery раскрыва́ць таямні́цу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

педсаве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Педагагічны савет — сход настаўнікаў школы, паўнамоцны вырашаць вучэбныя і адміністрацыйныя пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вырашыцца.

2. Зал. да вырашаць (гл. вырашыць у 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozstrzygać

незак. рашаць, вырашаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

postanawiać

незак. пастанаўляць; вырашаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

govern [ˈgʌvn] v.

1. кірава́ць, пра́віць

2. кантралява́ць; выраша́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)