выпрага́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выпрагчыся.

2. Зал. да выпрагаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyprzęgać

незак. выпрагаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bschirren

vt распрага́ць, выпрага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odprzęgać

незак. адпрагаць, выпрагаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

entspnnen

1.

vt аслабля́ць напру́жанне

2) распрага́ць, выпрага́ць (каня)

2.

(sich) адпачыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Спра́жка ‘засцежка’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк., Шат., Стан., Пятк. 2, Сл. ПЗБ, ЛА, 4). Параўн. польск. sprzążka ‘тс’, славен. préga ‘тс’, балг. радоп. спрʼо̂га, спро̂жда ‘тс’. Узыходзіць да *pręgti, прадстаўленага ў спрагаць (гл.), запрагаць, выпрагаць і інш. Гл. пражка. Куркіна (Диал. структура, 69) узводзіць да *sъprǫdja/*sъprędja ад *sъprędti, роднасным літ. sprę́sti ‘абцягваць, вымяраць’, чаму пярэчыць балгарская форма з г. Гл. таксама Брукнер, 436; Фасмер, 3, 394.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

usspannen

1.

vt

1) расця́гваць

2) разм. адбіва́ць (у каго-н.)

3) выпрага́ць

2.

vi адпачыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wykładać

незак.

1. выкладваць; вымаць;

2. чытаць лекцыю; выкладаць;

3. тлумачыць; каментаваць; выкладаць;

wykładać konia разм. выпрагаць каня;

wykładać pieniądze — выдаткоўваць (траціць) грошы;

wykładać karty — раскрываць карты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)