исключе́ние ср.
1. (действие) выключэ́нне, -ння ср.;
2. (уклонение от нормы, отступление от правил) выключэ́нне, -ння ср.; вы́нятак, -тка м.;
без исключе́ния без выключэ́ння;
за (небольши́м) исключе́нием за (невялі́кім) выключэ́ннем (вы́няткам);
составля́ть исключе́ние з’яўля́цца выключэ́ннем;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выключэ́нне н.
1. Áusschließung f -, -en, Áusschluss m -es, -schlüsse; Exmatrikulatión f -, -en (з ВНУ);
выключэ́нне са спі́саў Stréichung aus der Líste;
выключэ́нне невядо́мага матэм. Eliminíeren [Eliminíerung] der Únbekannten;
2. (вынятак) Áusnahme f -, -n;
у вы́глядзе выключэ́ння áusnahmsweise;
без выключэ́ння óhne Áusnahme, áusnahmslos;
за выключэ́ннем mit Áusnahme (G, von D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
изъя́тие ср.
1. (конфискация) канфіска́цыя, -цыі ж., адабра́нне, -ння ср.; (выемка) вы́емка, -кі ж., вы́нятка, -кі ж.;
2. (из употребления) зня́цце, -цця ср.; (исключение) выключэ́нне, -ння ср.; вы́нятак, -тка м.;
всё без изъя́тия усё без выключэ́ння;
в изъя́тие из о́бщих зако́нов як выключэ́нне з агу́льных зако́наў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)