хімі́чыць

‘вынаходзіць, займацца вопытамі (хімічыць нешта); хітраваць (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хімі́чу хімі́чым
2-я ас. хімі́чыш хімі́чыце
3-я ас. хімі́чыць хімі́чаць
Прошлы час
м. хімі́чыў хімі́чылі
ж. хімі́чыла
н. хімі́чыла
Загадны лад
2-я ас. хімі́ч хімі́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хімі́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

discover

[dɪˈskʌvər]

v.t.

вынахо́дзіць, адкрыва́ць; выяўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вынахо́дца (БРС). Да вынаходзіць з прадуктыўным для Nomina agentis суф. ‑ца; апошні замацаваўся пад польскім уплывам (Гіст. мовы, 1, 99); параўн., напр., укр. винаходец ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вынахо́дства, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вынаходзіць — вынайсці.

2. Тое, што вынайдзена, вынік творчай працы вынаходніка. Вынаходства кнігадрукавання. Бюро рацыяналізацыі і вынаходстваў. Атрымаць аўтарскае пасведчанне на вынаходства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

discover [dɪsˈkʌvə] v.

1. адкрыва́ць, вынахо́дзіць

2. выяўля́ць;

It was discovered that… Выявілі, што…

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

invent

[ɪnˈvent]

v.t.

1) вынахо́дзіць

2) прыдумля́ць, выдумля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wynajdywać

незак.

1. знаходзіць, адшукваць;

2. вынаходзіць, прыдумваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выдумля́ць erfínden* vt (вынаходзіць); áusdenken* vt, áusdichten vt (тое, што не адпавядае рэчаіснасці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

штукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

1. Забіваючы, закладаючы, закрываць наглуха.

Ш. прабоіны.

2. Цыраваць, сшываць нябачным швом (спец.).

Ш. шоўк.

3. перан. і без дап. Выдумляць, майстраваць, вынаходзіць.

Што ты тут узяўся ш.?

|| зак. заштукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. штуко́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і штукава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

inventive

[ɪnˈventɪv]

adj.

1) вынахо́длівы, здо́льны ствара́ць, вынахо́дзіць но́вае

2) вынахо́дніцкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)