вы́молвить сов., разг. вы́мавіць, сказа́ць, прамо́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промо́лвить сов., уст. прамо́віць, вы́мавіць, сказа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́клікнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак. і аднакр., што і без дап.

Гучна выкрыкнуць, вымавіць.

В. лозунг.

|| незак. выкліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымаўля́ць гл. вымавіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unpronounceable [ˌʌnprəˈnaʊnsəbl] adj. : This word is unpronounceable. Гэтае слова цяжка вымавіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вымаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да вымавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крыкнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак. і аднакр., што і без дап.

Голасна вымавіць, крыкнуць.

В. чыё-н. прозвішча. — Стаяць! — выкрыкнуў Фёдар.

|| незак. выкры́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́віць, моўлю, мовіш, мовіць; зак.

Разм. Сказаць; вымавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́маўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вымавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изре́чь сов., уст., ирон. вы́мавіць; сказа́ць, вы́казаць; рэ́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)