вы́цадзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Цэдзячы, выліць.

В. піва з бочкі.

|| незак. выцэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарпа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Прылада, пасудзіна для чэрпання.

Выліць з лодкі ваду чарпалкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выліць усё, многае ці што-н. з многіх пасудзін.

П. ваду з вёдраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надлі́ць, надалью́, надалье́ш, надалье́; надальём, надальяце́, надалью́ць; зак., чаго з чаго.

Выліць частку вадкасці з чаго-н.

Н. малака з дайніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выліва́ць гл. выліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плескать сов. вы́плюхаць, мног. павыплю́хваць, вы́ліць, мног. павыліва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падо́нкі, -аў, адз. падо́нак, -нка, м.

1. Рэшткі вадкасці на дне разам з асадкам.

Выліць п. з балеі.

2. перан. Дэкласаваныя, разбэшчаныя, злачынныя элементы грамадства (пагард.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́плюхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Плюхаючы, выліць.

В. ваду з начовак.

|| незак. выплю́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. вы́плюхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выліваць — выліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)