unique [ju:ˈni:k] adj.

1. адзі́ны, уніка́льны;

a unique opportunity выклю́чная магчы́масць

2. infml незвыча́йны, надзвыча́йны;

a rather unique little restaurant даво́лі незвыча́йны рэстара́нчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

у́нікум

(лац. unicum = адзінае ў сваім родзе, незвычайнае)

1) вельмі рэдкі прадмет, вялікая рэдкасць;

2) перан. выключная ў якіх-н. адносінах асоба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нечака́насць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць нечаканага; раптоўнасць. Нечаканасць сустрэчы. □ Партызан ратавала іх смеласць, выключная нечаканасць іх з’яўлення. Лынькоў.

2. Нечаканая падзея, з’ява, нечаканыя абставіны і г. д. Саша глянула на брата і раптам зразумела, што ён узброены і гатовы да любых нечаканасцей. Шамякін. — Стой! Пароль! — раздаўся вокліч, і Сяміздраў аж падскочыў ад нечаканасці. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

indywidualność

indywidualnoś|ć

ж. індывідуальнасць;

on jest wielką ~cią — ён выключная (выдатная) асоба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lifetime [ˈlaɪftaɪm] n. (усё) жыццё;

During her lifetime she witnessed two world wars. На працягу свайго жыцця яна была сведкай дзвюх сусветных войнаў.

♦

the chance of a lifetime рэ́дкая, выклю́чная магчы́масць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хары́зма

(гр. charisma = міласць, боскі дар)

1) выключная адоранасць (аб святых);

2) высокі аўтарытэт, заснаваны на ўменні падначальваць іншых сваёй волі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

у́нікум

(лац. unicum = адзінае ў сваім родзе, незвычайнае)

1) вельмі рэдкі прадмет, вялікая рэдкасць;

2) перан. выключная ў якіх-н. адносінах асоба.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фено́мен

(фр. phénomène, ад гр. phainomenon = тое, што з’яўляецца)

1) выключная, рэдкая, незвычайная з’ява (напр. ф. прыроды);

2) выключны ў якіх-н. адносінах чалавек (напр. ён сапраўдны ф. розуму).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фено́мен

(гр. phainomenon = тое, што з’яўляецца)

1) выключная, рэдкая, незвычайная з’ява; выключны ў якіх-н. адносінах чалавек;

2) у ідэалістычнай філасофіі тое, што дадзена ў пачуццях і не дасягаецца розумам;

3) філасофскае паняцце, якое абазначае з’яву, дадзеную нам у вопыце, пачуццёвым пазнанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rare​1 [reə] adj.

1. рэ́дкі; малараспаўсю́джаны;

rare books/postage stamps/metals/gems рэ́дкія кні́гі/пашто́выя ма́ркі/мета́лы/кашто́ўныя камяні́;

This species of plant is becoming increasingly rare. Гэты від расліны становіцца надзвычай рэдкім.

2. infml рэ́дкі, выклю́чны; незвыча́йны;

rare courage выклю́чная му́жнасць;

on the rare occasions у рэ́дкіх вы́падках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)