выдзяле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдзяляць — выдзеліць і выдзяляцца — выдзеліцца.

2. пераважна мн. (выдзяле́нні, ‑яў). Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізамарфі́зм, ‑у, м.

Здольнасць рэчываў, аналагічных па хімічнаму саставу і крышталічнай форме, сумесна выдзяляцца з раствору ў выглядзе аднародных крышталяў пераменнага саставу.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hervrragen

vi

1) узвыша́цца, вы́сіцца, выдава́цца

2) выдзяля́цца, вылуча́цца, выступа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., со́чыцца; незак.

1. Цячы, выцякаць па кроплі або тонкім струменем з чаго-н.; выдзяляцца.

Вада сочыцца з цэбра. 3 бярозы сачыўся сок.

2. Пранікаць, пападаць унутр (пра вадкасць).

У боты сочыцца вада.

3. перан. Пранікаць куды-н. праз што-н. (пра святло, гукі і пад.).

Праз шчыліны дзвярэй сачылася святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

exude

[ɪgˈzu:d]

v.

1) выступа́ць, паце́ць (пра пот); сачы́цца (пра ваду́)

2) выдзяля́цца (пра ва́дкасьць), выдзяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

transpire [trænˈspaɪə] v. fml

1. станаві́цца вядо́мым, набыва́ць вядо́масць;

it transpired (that)… вы́явілася, што…

2. здара́цца;

Let me know what transpires. Патлумачце мне, што адбываецца.

3. biol. выдзяля́цца (з арганізму); выпа́рвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transpire

[trænˈspaɪr]

v.i.

1) адбыва́цца, здара́цца

2) выдзяля́цца, выпаро́ўвацца (з аргані́зму, лісто́ў)

3) Figur. выяўля́цца (пра таямні́цу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

серабры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

1. Рабіцца серабрыстым, набываць серабрысты колер, бляск. Дзьмуў лёгкі ветрык, рабацела рака, а калі выглядала сонца з-за хмар, вада серабрылася. Гурскі. // Выдзяляцца сваім серабрыстым колерам, бляскам, віднецца (пра што‑н. серабрыстае). На аддаленых вяршынях серабрацца воблакі. Бядуля. Усё дно ракі серабрыцца на сонцы, зіхаціць, усланае маляўкай... Краўчанка. // Сівець; зіхацець сівізной. На скронях ужо серабрыліся валасінкі і паглыбіліся зморшчкі ля вачэй, якія, як і раней, захавалі свой сталёвы колер і сваю напорыстасць. Пестрак.

2. Зал. да серабрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарэ́ць, ‑эе; незак.

1. Станавіцца шэрым. Твар у .. [Севы] шарэў, калі ў такія хвіліны даводзілася гаварыць з бацькам. Карпаў. Неба шарэла. Было вельмі холадна. Мележ.

2. Выдзяляцца сваім шэрым колерам, віднецца. Пераезд у нізіне ўжо ледзь шарэў у вячэрнім паўзмроку. Быкаў. Зрабілася яшчэ больш цёмна, толькі шарэлі ў цемры шыбы вокнаў. Асіпенка.

3. безас. Світаць або змяркацца. Бярэцца на досвітак. Прыкметна шарэе, але хмары густа зацягваюць і без таго хмурнае неба, — мусіць, будзе мяцеліца. Сачанка. Унізе, ля зямлі, шарэла: надыходзіў вечар — хутка, па-зімоваму, адразу ж пасля паўдня. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

proceed

[prəˈsi:d]

1.

v.t.

1) праця́гваць рабі́ць, ісьці́ дале́й

2) выдзяля́цца, ісьці́ (ад, з чаго́)

Heat proceeds from fire — Ад агню́ ідзе́ цяпло́

3) ру́хацца напе́рад, ру́хацца ўгару́ (у наву́цы, на стано́вішчы)

2.

n. usually proceeds

прыбы́так -ку, дахо́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)