зарпла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж. (разм.).

Заработная плата.

Павышэнне зарплаты.

Сёння з. (г. зн. выдача заработнай платы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плагія́т, -у, М -я́це, м.

Выдача чужога твора за свой або выкарыстанне ў сваёй працы чужога твора без спасылкі на аўтара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

baggage reclaim [ˈbægɪdʒrɪˌkleɪm] n. BrE ад дзяле́нне «Вы́дача багажу́» (у аэрапорце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капцёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Службовая асоба ў арміі, у абавязкі якой уваходзіць захаванне і выдача маёмасці, абмундзіравання і інш.

|| прым. капцёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недако́рм, ‑у, м.

Недастатковае кармленне, харчаванне; няпоўная выдача корму. Недакорм затрымлівае развіццё маладняку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

extradition

[,ekstrəˈdɪʃən]

n.

вы́дача, экстрады́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

укла́д², -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Укладзеная куды-н. сума грошай.

Выдача ўкладаў у банках.

2. перан. Значнае дасягненне ў галіне навукі, культуры і пад.

Працоўны ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каптэна́рмус, ‑а, м.

Службовая асоба ў арміі, у абавязкі якой уваходзіць захаванне і выдача харчу, абмундзіравання, зброі.

[Ад фр. capitaine d'armes.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўчарыза́цыя

(ад ваўчар)

выдача прыватызацыйных чэкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экстрады́цыя, ‑і, ж.

Выдача замежнай дзяржаве асобы, якая парушыла законы або ўчыніла злачынства ў адносінах да гэтай дзяржавы.

[Ад лац. ex — па-за і traditio — перадача.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)