вы́вести​II сов. вы́весці, мног. павыводзіць;

вы́вести пятно́ вы́весці пля́му;

◊

вы́вести из стро́я вы́весці (павыво́дзіць) са стро́ю;

вы́вести на доро́гу вы́весці на даро́гу;

вы́вести (кого-л.) из себя́ вы́весці (каго-небудзь) з сябе́;

вы́вести на чи́стую во́ду вы́весці на чы́стую ваду́;

вы́вести нару́жу вы́крыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызвыча́іць

‘вывесці з ужывання што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вызвыча́ю вызвыча́ім
2-я ас. вызвыча́іш вызвыча́іце
3-я ас. вызвыча́іць вызвыча́яць
Прошлы час
м. вызвыча́іў вызвыча́ілі
ж. вызвыча́іла
н. вызвыча́іла
Загадны лад
2-я ас. вызвыча́й вызвыча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час вызвыча́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэфулі́раваць

‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рэфулі́рую рэфулі́руем
2-я ас. рэфулі́руеш рэфулі́руеце
3-я ас. рэфулі́руе рэфулі́руюць
Прошлы час
м. рэфулі́раваў рэфулі́равалі
ж. рэфулі́равала
н. рэфулі́равала
Загадны лад
2-я ас. рэфулі́руй рэфулі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рэфулі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэфулі́раваць

‘вывесці (выводзіць) грунт па трубаправодзе’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рэфулі́рую рэфулі́руем
2-я ас. рэфулі́руеш рэфулі́руеце
3-я ас. рэфулі́руе рэфулі́руюць
Прошлы час
м. рэфулі́раваў рэфулі́равалі
ж. рэфулі́равала
н. рэфулі́равала
Загадны лад
2-я ас. рэфулі́руй рэфулі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час рэфулі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́вадка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. вывесці¹.

2. Вывад коней для агляду ці размінкі (спец.).

|| прым. вы́вадкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навыво́дзіць сов. (во множестве) вы́вести; см. вы́весці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дабыць

‘здабыць, вывесці на паверхню, дастаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́дабуду вы́дабудзем
2-я ас. вы́дабудзеш вы́дабудзеце
3-я ас. вы́дабудзе вы́дабудуць
Прошлы час
м. вы́дабыў вы́дабылі
ж. вы́дабыла
н. вы́дабыла
Загадны лад
2-я ас. вы́дабудзь вы́дабудзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́дабыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́надзіць

‘вывесці, вывудзіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́наджу вы́надзім
2-я ас. вы́надзіш вы́надзіце
3-я ас. вы́надзіць вы́надзяць
Прошлы час
м. вы́надзіў вы́надзілі
ж. вы́надзіла
н. вы́надзіла
Загадны лад
2-я ас. вы́надзі вы́надзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́надзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ура́злівы, -ая, -ае.

Здольны жыва адчуваць, успрымаць што-н.; такі, якога лёгка вывесці з раўнавагі.

У. чалавек.

Уразлівае сэрца.

|| наз. ура́злівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць.

Незак. да вывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)