вы́водок м. вы́вадак, -дка м.; (животных — ещё) ко́дла, -ла ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пладак, ‑дка, м.

Народжаныя дзіцяняты; вывадак. Воўчы выпладак. // Пагард. Пра чалавека, які з’яўляецца чыім‑н. патомкам, сынам ці дачкой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пладак, -дка м.

1. см. вы́вадак;

2. пренебр. порожде́ние ср., пото́мок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Лагаві́шча ’логава, месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак’ (Сцяшк.), лагавішча ’бярлога, логава’ (Мат. Гом.). Да логавішча (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гідлі́васць, ‑і, ж.

Абл. Уласцівасць гідлівага; агіда да каго‑, чаго‑н. Раптам з глухой чорнай бездані [калодзежа].. з фыркатам кінуўся ў бакі дзікаваты каціны вывадак. Сотнікаў ненавідзеў катоў і з гідлівасцю адхіснуўся. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lęg, ~u

м.

1. вылупліванне;

2. вывадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyląg, ~ęgu

wyl|ąg

м. вывадак (птушанят)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dzieciarnia

ж. жарт. дзятва; вывадак; чародка дзяцей

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Лагоўе ’логава, месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак’ (Сцяшк.), лагоуя ’лежыва’ (Сл. паўн.-зах.). Да логава (гл.), трансфармаванае суфіксам ‑ьje.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ląg, lęgu

м.

1. вылупліванне (птушанят);

2. вывадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)