извиня́ть несов. выбача́ць, прабача́ць; дарава́ць (каму што, за што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бачыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́бачу вы́бачым
2-я ас. вы́бачыш вы́бачыце
3-я ас. вы́бачыць вы́бачаць
Прошлы час
м. вы́бачыў вы́бачылі
ж. вы́бачыла
н. вы́бачыла
Загадны лад
2-я ас. вы́бач вы́бачце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́бачыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wybaczać

незак. komu прабачаць, выбачаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pardon​2 [ˈpɑ:dn] v.

1. дарава́ць, прабача́ць, выбача́ць;

He begged her to pardon him for his rudeness. Ён маліў яе дараваць яму яго грубасць.

2. law памі́лаваць

♦

pardon me infml прабача́йце, выбача́йце, дару́йце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

excuse​2 [ɪkˈskju:z] v.

1. (for) выбача́ць, прабача́ць; дарава́ць

2. (from) адпуска́ць, вызваля́ць;

He was excused from military service. Яго вызвалілі ад вайсковай службы.

♦

excuse me выбача́й(це); праба́ч(це);

Excuse me? AmE Што вы сказалі?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pardon

[ˈpɑ:rdən]

1.

n.

1) дарава́ньне n.

2) выбачэ́ньне n.

3) памі́лаваньне n. (вызвале́ньне асу́джанага ад пакара́ньня)

2.

v.

1) дарава́ць

2) выбача́ць

pardon (me) — выбача́йце

3) памі́лаваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

excuse

[ɪkˈskju:z]

1.

v.

1) выбача́ць, прабача́ць, дарава́ць

Excuse me! — Выбача́йце!

2) апра́ўдваць (-ца)

3) вызваля́ць (ад экза́мэну), быць вы́зваленым

2.

n.

1) адгаво́рка f., вы́крут -у m.

2) выбачэ́ньне n.

3) апраўда́ньне -я n.

•

- excuse oneself

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entschúldigen

1.

vt дарава́ць, выбача́ць

2.

(sich)

(bei j-m, wegen G) прасі́ць праба́чыць, прасі́ць прабачэ́ння (у каго-н. за што-н.)

◊ wer sich entschúldigt, klagt sich an — ≅ на зло́дзеі ша́пка гары́ць; хто парася́ ўкра́ў, у таго́ ў вуша́х пішчы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)