верба́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Вусны.

Вербальная заява.

○

Вербальная нота (спец.) — дыпламатычная нота без подпісу, якая прыраўноўваецца да вуснай заявы.

|| наз. верба́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуснапаэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вуснай народна-паэтычнай творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнатыпі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па запісу вуснай мовы стэнатыпічным метадам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Spréchfertigkeit

f -, -en на́вык ву́снай мо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апало́гія, ‑і, ж.

Кніжн. Абарона, усхваленне каго‑, чаго‑н. у пісьмовай або вуснай форме.

[Грэч. apologia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыктафо́н, ‑а, м.

Апарат для запісу вуснай мовы з мэтай узнаўлення яе пры неабходнасці.

[Ад лац. dictō — дыктую і грэч. phōn — голас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнагра́фія, ‑і, ж.

Спосаб хуткага запісу вуснай мовы пры дапамозе асобых знакаў і скарачэнняў.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Павучанне, настаўленне.

Бацькоўскі н.

2. Даручэнні выбаршчыкаў свайму дэпутату ў пісьмовай або вуснай форме для вырашэння ў пэўных інстанцыях.

Наказы выбаршчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зая́ва, -ы, мн. -ы, зая́ў, ж.

1. Афіцыйнае паведамленне ў вуснай або пісьмовай форме.

Зрабіць заяву для друку.

2. Пісьмовая просьба аб чым-н.

Падаць заяву на адпачынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастамо́ўе, -я, н.

Словы і граматычныя формы, уласцівыя вуснай народнай мове, якія выкарыстоўваюцца ў літаратурнай мове як стылістычны сродак для надання мове грубаватага зніжанага адцення.

|| прым. прастамо́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)