сом, -а, мн. самы́, само́ў, м.

Вялікая прэснаводная рыба сямейства сомавых з вусамі і целам без лускі.

|| прым. со́мавы, -ая, -ае і со́маў, -мава.

Сомавая юшка.

Сомаў вус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіто́вы кито́вый;

○ к. вус — кито́вый ус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуць, дую, дуеш, дуе; незак.

Разм. Тое, што і дзьмуць.

•••

І ў вус (сабе) не дуе — тое, што і у вус (сабе) не дзьме (гл. дзьмуць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́маў, ‑ава.

Які належыць сому. Сомаў вус. Сомава галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

baleen

[bəˈli:n]

n.

кіто́вы вус

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whalebone

[ˈhweɪlboʊn]

n.

кіто́вы вус

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fiszbin, ~u

м. кітовы вус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Físchbein

n -(e)s кіто́вы вус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

со́маў прил. сомо́вий; со́ма;

с. вус — сомо́вий ус, ус со́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіто́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кіта ​1. Кітовы промысел.

•••

Кітовы вус гл. вусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)