Verbum

руб, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вузкі край або вузкі бок якога-н. прадмета.

Кладка цэглы рубам.

◊

Паставіць пытанне рубам — заявіць пра што-н. з усёй рашучасцю.

|| прым. ру́бавы, -ая, -ае (спец.).

дэфіле́¹, нескл., н. (спец.).

Цясніна або вузкі, цесны праход паміж узвышшамі, вадаёмамі.

Горнае д.

вузка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. ў знач. слова «вузкі», напр.: вузкалобы, вузкаплечы, вузкаспецыяльны.

палаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вузкі доўгі дыванок з грубай тканіны, які рассцілаецца на падлозе.

утылітары́зм, -у, м. (кніжн.).

Вузкі практыцызм, імкненне атрымаць з усяго непасрэдную матэрыяльную выгаду.

|| прым. утылітары́сцкі, -ая, -ае.

вы́мпел, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкі доўгі флаг на мачце ваеннага судна.

2. Вузкі трохвугольны флажок, які служыць прыметай чаго-н.

Пераходны в.

3. Забяспечаны доўгім флажком або стужкай футляр, у якім змешчаны прадмет, які скідаецца з лятальнага апарата.

В. на Месяцы.

дзяля́цтва, -а, н.

Вузкі практыцызм, пры якім выпускаецца з-пад увагі прынцыповы бок справы.

|| прым. дзяля́цкі, -ая, -ае.

спавіва́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў і спаві́віч, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгі вузкі пояс, якім спавіваюць маленькіх дзяцей.