до́нный до́нны;

до́нная у́дочка рыб. до́нная ву́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закідны́, ‑ая, ‑ое.

Якім карыстаюцца шляхам закідвання. Закідная вуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Вуда для лоўлі рыбы са дна вадаёма; донная вуда. Ставіць донку. □ [Дзядзька] расказваў, як рыбачыў на лодцы і падчапіў на донку сома. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fishing rod

ву́да f., вудзі́льна n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паплаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паплаўка. Паплаўковая вуда. Паплаўковая камара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́нны до́нный;

~нная ры́ба — до́нная ры́ба;

~нная ву́да — до́нная у́дочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запо́зна, прысл.

Разм. Занадта позна. Рыбак схамянуўся і пацягнуў. Запозна, — вуда з пустым кручком. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вэ́ндка ’вуда’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. wędka ’тс’ (ад węda ’тс’: прасл. *ǫda). Параўн. ву́да (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

распаўсю́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць распаўсюджанага. Па сваёй распаўсюджанасці і прымяненню вуда займае першае месца сярод спартыўных рыбалоўных прылад. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлёднік, ‑а, м.

1. Снасць для лоўлі рыбы пад лёдам.

2. Разм. Той, хто займаецца падлёднай лоўляй рыбы. Першай снасцю рыбалова-падлёдніка будзе зімовая вуда. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)