ві́кінг, -а, мн. -і, -аў, м.

Старажытнаскандынаўскі марскі воін, удзельнік марскіх паходаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

soldier [ˈsəʊldʒə] n. салда́т, во́ін, жаўне́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ві́цязь, -я, мн. -і, -яў, м.

У Старажытнай Русі: храбры воін, асілак.

Слаўныя віцязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́чнік

‘воін; рамеснік, які вырабляў мячы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́чнік ме́чнікі
Р. ме́чніка ме́чнікаў
Д. ме́чніку ме́чнікам
В. ме́чніка ме́чнікаў
Т. ме́чнікам ме́чнікамі
М. ме́чніку ме́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

збраяно́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

У Сярэднія вякі: малады воін, які насіў зброю рыцара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́нда¹, -ы, ДМ -дзе, м.

На Русі ў Сярэднія вякі: воін царскай прыдворнай аховы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́ин высок. во́ін, -на м.;

◊

оди́н в по́ле не во́ин погов. адзі́н у по́лі не во́ін;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

warrior [ˈwɒriə] n. fml вой, во́ін, бае́ц, вая́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто едзе на кані вярхом; верхавы.

2. Конны воін, кавалерыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мечано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Сярэдневяковы воін, узброены мячом, а таксама слуга рыцара, які насіў за ім меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)