во́ленс-но́ленс,
[Ад лац. volens — які жадае і nolens — які не жадае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́ленс-но́ленс,
[Ад лац. volens — які жадае і nolens — які не жадае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Валявы́ ’з моцнай
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nótgedrungen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
правідэнцыялі́зм, ‑у,
Рэлігійна-ідэалістычны погляд, які тлумачыць ход гістарычных з’яў не іх унутранай заканамернасцю, а вышэйшай (боскай)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сваво́ліць, -лю, -ліш, -ліць;
1. Гарэзаваць, дурэць.
2. Рабіць у адпаведнасці са сваёй
3. Весці сябе несур’ёзна, легкадумна; буяніць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэспаты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Заснаваны на дэспатыі.
2. Самаўладны, які не лічыцца з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
willed
1) рашу́чы, валявы́
2) упа́рты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
валявы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да волі (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nólens volens
хо́чаш – не хо́чаш,
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прасме́рдлы, ‑ая, ‑ае.
Які насыціўся непрыемным пахам; прасмярдзелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)