прысяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

Даваць прысягу каму-н. у чым-н.

П. на вернасць каму-, чаму-н.

|| зак. прысягну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

adherence [ədˈhɪərəns] n. прыхі́льнасць, адда́насць, ве́рнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

allegiance [əˈli:dʒəns] n. (tо) ве́рнасць, адда́насць; лая́льнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

loyalty [ˈlɔɪəlti] n. (to, towards) ве́рнасць, адда́насць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вернападда́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (уст.).

Чалавек, які захоўвае вернасць манарху.

|| ж. вернападда́ная, -ай, мн. -ыя, -ых.

|| прым. вернападда́нніцкі, -ая, -ае.

Вернападданніцкія пачуцці (таксама ўвогуле пра адданасць уладзе, правячай вярхушцы; іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wierność

ж. вернасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dedication [ˌdedɪˈkeɪʃn] n.

1. адда́насць, ве́рнасць

2. прысвячэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

присяга́ть несов. прысяга́ць;

присяга́ть в ве́рности прысяга́ць на ве́рнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прырака́ць

‘прыракаць што-небудзь (вернасць) і без прамога дапаўнення (прыракаць прыйсці ў час)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прырака́ю прырака́ем
2-я ас. прырака́еш прырака́еце
3-я ас. прырака́е прырака́юць
Прошлы час
м. прырака́ў прырака́лі
ж. прырака́ла
н. прырака́ла
Загадны лад
2-я ас. прырака́й прырака́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прырака́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прырачы́

‘прырачы што-небудзь (вернасць) і без прамога дапаўнення (прырачы прыйсці ў час)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыраку́ прырачо́м
2-я ас. прырачэ́ш прырачаце́
3-я ас. прырачэ́ прыраку́ць
Прошлы час
м. прыро́к прыраклі́
ж. прыракла́
н. прыракло́
Загадны лад
2-я ас. прырачы́ прырачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыро́кшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)