прырака́ць
‘прыракаць што-небудзь (вернасць) і без прамога дапаўнення (прыракаць прыйсці ў час)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прырака́ю | прырака́ем | |
| прырака́еш | прырака́еце | |
| прырака́е | прырака́юць | |
| Прошлы час | ||
| прырака́ў | прырака́лі | |
| прырака́ла | ||
| прырака́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прырака́й | прырака́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прырака́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)