amnesia [æmˈni:ziə] n. амнезі́я; прага́л у па́мяці; стра́та па́мяці;

auditory amnesia слыхава́я амнезі́я;

verbal amnesia верба́льная амнезі́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асацыяцы́йна-верба́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асацыяцы́йна-верба́льны асацыяцы́йна-верба́льная асацыяцы́йна-верба́льнае асацыяцы́йна-верба́льныя
Р. асацыяцы́йна-верба́льнага асацыяцы́йна-верба́льнай
асацыяцы́йна-верба́льнае		 асацыяцы́йна-верба́льнага асацыяцы́йна-верба́льных
Д. асацыяцы́йна-верба́льнаму асацыяцы́йна-верба́льнай асацыяцы́йна-верба́льнаму асацыяцы́йна-верба́льным
В. асацыяцы́йна-верба́льны (неадуш.)
асацыяцы́йна-верба́льнага (адуш.)		 асацыяцы́йна-верба́льную асацыяцы́йна-верба́льнае асацыяцы́йна-верба́льныя (неадуш.)
асацыяцы́йна-верба́льных (адуш.)
Т. асацыяцы́йна-верба́льным асацыяцы́йна-верба́льнай
асацыяцы́йна-верба́льнаю		 асацыяцы́йна-верба́льным асацыяцы́йна-верба́льнымі
М. асацыяцы́йна-верба́льным асацыяцы́йна-верба́льнай асацыяцы́йна-верба́льным асацыяцы́йна-верба́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

но́та I ж.

1. в разн. знач. но́та;

узя́ць высо́кую но́ту — взять высо́кую но́ту;

размаўля́ць на высо́кіх но́тах — разгова́ривать на высо́ких но́тах;

2. только мн. но́ты;

ігра́ць па но́тах — игра́ть по но́там;

◊ як па но́тах — как по но́там

но́та II ж., дипл. но́та;

абме́н но́тамі — обме́н но́тами;

○ верба́льная н. — верба́льная но́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́та ​1, ‑ы, ДМ ноце, ж.

1. Умоўны графічны знак для запісу гукаў музыкі.

2. Асобны гук пэўнай вышыні ў музыцы і спевах. Высокія ноты ў песнях. □ На сярэдзіне сяла моцна за[й]граў гармонік; ноты яго былі то вельмі гучнымі, то зусім зніжаліся і разносіліся — ціха ды роўна. Каваль.

3. толькі мн. (но́ты, нот). Тэкст музычнага твора ў нотным запісе; сшытак, кніга або старонка з запісам музычнага твора. Адзін з.. [аркестрантаў] — той, што выконваў абавязкі бібліятэкара, — застаўся збіраць папкі з нотамі. Мехаў.

4. перан. Тон, інтанацыя мовы, якія выражаюць якое‑н. пачуццё. — Глядзіце, што за дуб! І бура не зваліць! — і нота задавалення пачулася ў голасе Баруты-бацькі. Колас. На якіх нотах адбылася паміж.. [механізатарам і Міколам] размова, Мікола не расказваў нікому. Б. Стральцоў.

•••

Як да нотах — без цяжкасцей, вельмі лёгка.

[Ад лац. nota — знак, заўвага.]

но́та ​2, ‑ы, ДМ ноце, ж.

Афіцыяльны дыпламатычны зварот урада адной дзяржавы да другой. Абмен нотамі. Нота пратэсту.

•••

Вербальная нота — дыпламатычнае пісьмовае паведамленне, не змацаванае подпісам, якое мае значэнне вуснай заявы.

[Ад лац. nota — знак, заўвага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)