маста́цтва, -а, н.

1. Творчая перадача рэчаіснасці ў мастацкіх вобразах.

Творы мастацтва.

2. Галіна творчай мастацкай дзейнасці.

Выяўленчае м.

Сцэнічнае м.

3. Уменне, майстэрства, тонкае веданне справы.

Пеўчае м.

Ваеннае м.

◊

Па ўсіх правілах мастацтва — вельмі ўмела, памайстэрску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гастрано́мія, ‑і, ж.

1. Тонкае разуменне і веданне кулінарнага майстэрства.

2. Харчовыя прадукты высакаякаснага прыгатавання. Рыбная гастраномія.

[Фр. gastronomie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arty [ˈɑ:ti] adj. infml які́ прэтэндуе на артысты́чнасць; з прэтэ́нзіяй на ве́данне маста́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

азнаёмленасць, ‑і, ж.

Знаёмства з чым‑н., веданне чаго‑н. Азнаёмленасць з літаратурай. Азнаёмленасць з абставінамі. Азнаёмленасць з мясцовасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухмо́ўе, ‑я, н.

1. Сумеснае раўнапраўнае існаванне ў краіне дзвюх моў.

2. Веданне дзвюх моў і карыстанне імі; білінгвізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sáchkenntnis

f - ве́данне спра́вы, кампетэ́нтнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Паня́цце ’адна з форм адлюстравання свету ў мысленні чалавека; уяўленне аб чым-н.; веданне чаго-н.’ (ТСБМ). З рус. поня́тие ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 40).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wéltkenntnis

f - жыццёвы во́пыт [до́свед]; ве́данне све́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каке́цтва, ‑а, н.

Паводзіны, манеры какеткі (у 1 знач.); какетнічанне. Стройненькая, чарнявая сцюардэса з мілым французскім какецтвам дэманстравала нам сваё веданне рускай мовы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прагно́з прадбачанне, прадказанне, заснаванае на пэўных дадзеных’ (ТСБМ). Праз рус. прогно́з ’тс’ (параўн. Крукоўскі. Уплыў, 75 і наст.) з грэч. πρόγνωσις ’даведванне наперад; прадвызначэнне’ ад грэч. προ‑ ’паперад’ і γνωσις ’веданне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)