pup

[pʌp]

n.

1) шчанё n., шчаню́к -а́ m.

2) лісянё, ваўчанё n.

3) Figur. дурны́, малады́ зазна́йка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cub

[kʌb]

n.

1) маладо́е медзьвядзянё, ваўчанё; шчанё дзі́кага зьве́ра

2) Figur. малакасо́с -а m.; шчаню́к -а́ m.

•

- cub reporter

- cub scout

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пагало́ска, ‑і, ДМ ‑лосцы; Р мн. ‑сак; ж.

1. Чуткі, размовы, якія перадаюцца. Пагалоска пра злоўленае ваўчанё хутка абляцела ўвесь калгас. Якімовіч. І пайшла па гарадах і вёсках пагалоска пра подзвіг Тараса, які аддаў сваё жыццё, каб жыла Радзіма. Гурскі.

2. Моцныя гукі, якія выклікаюць адгалосак; рэха. У гаі пагалоска неслася, будзіла загуменне, адгукалася даль. Каваль. Роў .. [мядзведзя] пракаціўся кароткімі пагалоскамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)